20.10.1992
Baš na Dan oslobođenja u Beogradu je 1992. umro Koča Popović - školovani oficir i filozof, istaknuti nadrealistički pjesnik, književnik, partizanski vojskovođa, jugoslavenski diplomat, narodni heroj Jugoslavije i potpredsjednik Jugoslavije.
Koča Popović je rođen u Beogradu 1908. kao sin bogatog bankara. Školovao se u dominikanskom internatu u Lozani, a studirao filozofiju u Parizu, na Sorboni, gdje se kretao u nadrealističkim krugovima, u ljevičarskom svijetu pjesnika, književnika i umjetnika. U španskom građanskom ratu stekao je čin artiljerijskog kapetana Republikanske vojske. Bio je najpopularniji partizanski komandant, drukčiji od svih ljudi iz Titovog najužeg okruženja. Stari partizan i pjesnik Vladimir Nazor rekao je za njega: “Koča je čudo među nama.” Poslije rata je bio načelnik Generalštaba, ministar vanjskih poslova, potpredsjednik Republike i član Predsjedništva SFRJ. Koča Popović je, svakako, jedna od najmarkantnijih ličnosti Titovog doba. Umro je u Beogradu 20. oktobra 1992., na dan oslobođenja Beograda. Po vlastitoj želji, kremiran je i sahranjen bez ikakvih počasti, govora, vijenaca i okupljanja. Koča je sa gnušanjem gledao na bujanje srpskog nacionalizma.
